Değerli Arkadaşlar,
Başlıkta da anlaşılacağı gibi,Yerli ve yabancı eğitici ve ders veren Öz'lü sözleri buradan paylaşalım..Bu sözler öncelikle genç yaşam deneyimi az olan ama ileriki yaşlarda kendilerine çok gerekli olacak Arkadaşlarımıza bir yol haritası çizmelerinede yardımcı olacaktır..İlk Öz'lü sözler Mesnevi Eserrini defalarca okuduğum ve cok yararlandığım Hz Mevlan'dan olacak..
Mevlana Sözleri
Aşk şeriatı, bütün dinlerden ayrıdır. Aşıkların şeriatı da Allah’tır, mezhebi de.
Akıl padişahı kafesi kırdı mı, kuşların her biri bir yöne uçar.
Aşk nedir, bilmiyorsan gecelere sor, şu sapsarı yüzlere, şu kupkuru dudaklara sor.
Açlık, ların padişahıdır. Hekimler niye perhiz verir düşünsene.
Aslında tesbih, seccade, tevbe, sofuluk, günahtan sakınma, bunların hepsi yolun başıdır.
Hak yolcusu aldandı da bunları varacağı konak sandı.
Adam savaşmakla çetin er sayılmaz, öfkelendiği zaman kendini tutabilendir çetin.
Aklın varsa bir başka akılla dost ol da, işlerini danışarak yap.
Allah ile olduktan sonra ölüm de, ömür de hoştur.
Aşk dediğin ya Allah’tan gelmeli. Ya Allah için olmalı. Ya da Allah’a ulaştırmalı; yoksa yerle bir olmalı.
Aklın başına gelince pişman olacağın bir işi sakın yapma.
Aşk, davaya benzer, cefa çekmek de şahide. Şahidin yoksa davayı kazanamazsın ki.
Allah mermere emir vermez.
Aynı dili konuşanlar değil, aynı duyguları paylaşanlar anlaşabilir.
Ayrılık içinde insanın gözünü açıp kapayıncaya kadar geçen zaman, yıl gibi gelir.
Akıl bütün gidilecek yolları bilse bile, gene aşk yolunu bilemez, şaşırır kalır.
Allah merhalesinde akıl beygirine yol yoktur.
Adalet nedir? Her şeyi yerine koymak. Zulüm nedir? Bir şeyi yerine koymamak, başka yere koymak.
Aşk, öyle engin bir denizdir ki, ne başlangıcı ne de sonu vardır.
Bedenler, ağızları kapalı testilere benzerler. Her testide ne var? Sen ona bak.
Başkalarına imrenme, çok kimseler var ki senin hayatına imreniyorlar.
Bir kimseyi tanımak istiyorsan, düşüp kalktığı arkadaşlarına bak.
Bazen diyorum ki; “ne olacak söyle gitsin”.. Sonra diyorum; “Söyleyince ne olacak, sus bitsin”
Bir kişi Allah’tan başka kimseye ihtiyacı olmadığına inanırsa; Allah da onu başkasına muhtaç etmez.
Bizim sözlerimizin hepsi nakit, başkalarınınki nakildir. Nakil, nakdin fer’idir.
Bir insanın nasıl güldüğünden terbiyesini, Neye güldüğünden ise zekâsını ve seviyesini anla.
Ben kilitten seslenen bir kapı anahtarı gibiyim sanki. Sanır mısın ki benim sözüm sadece bir sözdür.
Bilgi, sınırı olmayan bir denizdir. Bilgi dileyense denizlere dalan bir dalgıçtır.
Biz birleştirmek için geldik, ayırmak için değil.
Birisi güzel bir söz söylüyorsa bu, dinleyenin dinlemesinden, anlamasından ileri gelir.
Ben, İnsanlara faydam dokunsun diye bu dünya zindanında kalmışım. Yoksa hapishane nerede, ben nerede? Kimin malını çalmışım?
Can, aşktan binlerce edep öğrenmede, öylesine edepler ki mekteplerde okunup öğrenilmesine imkan yok.
Cibilliyetsize ilim öğretmek, eşkıyanın eline kılıç vermektir.
Cebi zengin fakat ruhu fakir olan insanın hali çok rezil! Çünkü o; herşeyin fiyatını bilir, değerini değil.
Çirkinlikle güzelliği görünüşle değil, akılla ayırt edin.
Dert, insanı yokluğa götüren rahvan attır.
Dünya tuzaktır. Yemi de istek. İstek tuzaklarından kaçının.
Denizde inciler derinde olur. Çerçöp sahilde olur.
Dostun yanına hediyesiz gitmek, buğdaysız değirmene gitmek gibidir.
Durma! Çabuk gel. Gelmem deme! Ne evet demek yaraşır sana, ne hayır. Dostum, senin şanına sadece gelmek yaraşır.
Dün çimen benim ayaklarımın altında idi bugün üstümde bitiyor. Görüyor musun? Toprak günahlardan başka herşeyi örtüyor.
Ey kardeşim! Sen fikirden ve düşünceden ibaretsin. Senin varlığın bunlardandır. Geri kalan sinir ve kemiktir ki, onlar hayvanlarda da vardır.
Eden kendisine eder. Yapan bulur ve çeker.
Unutma! Kazanmak koca bir ömür ister! Kaybetmeye ise anlık gaflet yeter.
Ey Tanrı kitabının nüshası insanoğlu! Sen, kainatı yaratan Hakk’ın güzelliğinin bir aynasısın! Ey özden habersiz gafil! Sen hala kabukla öğünüyorsun!
Ehil olmayanlara sabretmek ehil olanları parlatır
Hz Mevlana. Mesnevi Kısım 1457/234